Featured
- Eg er heima i Odda, men eg eg har ingen heim i Odda lenger. Far arbeidde på Smelteverket, og som smelteverksarbeidarar flest, leigde han hos fabrikken. Under oppveksten min flytta me difor rundt i Røldalsvegen ettersom familien auka eller far steig i gradene. I Bygda, der mor mi bur no, har eg funne meg eit hjørna av sofaen som er mitt.
- Å vera heima på besøk er å vera heima i barndom og ungdomstid. Huset vårt har alltid vore ein samlingsstad, ein slags organisme som har utvikla seg i takt med ulike familiemedlemmer og venner sine vekslande behov for husrom. Såleis har huset knytt familien saman over fleire generasjonar. Og når vi kjem heim no, fyller vi huset med våre ungar. I oppveksten var det ski, dugnad og idrettslaget som gjaldt. Vi var ein idrettsfamilie. Eit av mine klåraste minne er korleis pappa brukte sitja med alle sidene av medlemsbladet «Korlingen» spreidd utover stovebordet. Han skreiv alt innhaldet sjølv, sette saman bladet for hand og stifta dei fire-fem sidene med ei langarma stiftemaskin.
- Heimen min er i Bergen no, men eg tenkjer på dette som heima. Eg er heldig som fekk veksa opp her. Eg hadde mykje fridom, og vart aldri fortalt "gjer ditt, gjer datt". Eg heldt på med alt mulig, og fekk lov til det. Korleis eg hadde det heima, har hatt veldig mykje å seia for korleis eg møter omverda. Vi flytta til Odda i 1963, og til dette huset på Hjøllo i 1965. Vi var ein av dei første familiane i Odda som hadde tv, vi hadde han med oss frå Bergen. Kvar kveld var stova vår svart av folk som skulle sjå tv. Eg hugsar kampen mellom Portugal og England i '66. Eg hadde lagt meg, men sprang ut i stova for kvar jubellyd eg fanga opp.
- I dette huset vaks eg opp, og her kjenner meg heima, sjølv om heimen min no er med familien min i Bergen. Mor mi og søstra mi bur her framleis. Frå stoveglaset pleide vi å sjå på alle trailerane som ikkje kjem seg opp til Kløvet på vinterstid.
- Barndomsheimen min i Odda finst ikkje lenger. Like etter at eg flytta frå Odda, flytta foreldra mine til Herand, der mor vi vaks opp. Far min bur her som enkemann, og eg besøker han ofte. Frå eg var lita, har vi hatt hytta i Herand og vore her i alle feriane. Eg kjem frå Odda, har heimen min i Bergen, og kjenner meg heima i Herand. Eg elskar å sitja ute på terrassen, sjå på fjorden og det skiftande lyset.
- Dette er fortsatt ein stad som er heim, sjølv om eg har budd i Bergen og Oslo dei siste tiåra. Huset vart bygd av bestefar min, og det var ein fin stad å veksa opp. Mor mi bur her framleis, og ho er den som knyt meg mest til denne staden no. Å vera her fysisk vekkjer stadig minne som eg kanskje ikkje har tenkt på sidan eg budde her. Når eg ligg på sofaen i stova, kikar eg opp på Eidesnuten og tenkjer på kor mykje eg var der som gut.